Hallo allemaal,
Na een heerlijk weekendje aan zee, dank aan de Fam.B., was het dinsdag even omschakelen naar de (harde) werkelijkheid.
Na een telefoontje met het ARTI (bestralingen) waar gezegd werd dat het wel eind van de week of volgende week zou worden voor ik zou horen wanneer de bestralingen zouden beginnen.
Wat was ik verdrietig, boos en teleurgesteld, er was gezegd dat ik na de pinksteren zou beginnen en doordat ik telkens al langer moest wachten op vervolg afspraken had ik het niet meer.
Maar mijn steun en toeverlaat, lees Joost, zei wacht maar ik bel morgen wel en zo gezegd zo gedaan en heeft hij woensdagmorgen 1 min. over 8u daar aan de telefoon gehangen en om 9.50 werd ik hier thuis al gebeld dat ik dus morgen, lees vandaag donderdag, al kon komen voor het aftekenen en de 1e bestraling.....
Zouden het mijn tranen zijn geweest aan de telefoon of zou Joost zijn charme hebben gebruikt..........
De komende weken ben ik wel zoet met het op en neer rijden naar Arnhem, wie een keer mee wil voor de gezelligheid mag zich melden.
Groetjes, Caroline.
donderdag 27 mei 2010
donderdag 20 mei 2010
Geschiedenis...
Even een korte samenvatting van wat er de afgelopen maanden in huize Reulink is gebeurd.
Een poosje terug merkte ik dat er een verdikking in m`n linkerborst zat, na een tijdje ben ik naar de huisarts gegaan, dat was op 9 maart 2010 en op 11 maart zat ik, samen met Joost, op de mama-care-poli van het ziekenhuis.
Na een borstfoto (mamografie) en een echografie van de borst zei de arts, mevrouw het ziet er niet goed uit en er werden 4 biopten weg genomen voor onderzoek, toen de arts klaar was en ons de hand schudde zei hij; Bereid je maar vast voor op het ergste.......
Het weekend wat er toen volgde is toch wel het vreselijkste weekend van m`n leven geweest, de emotionele achtbaan waarin ik terecht kwam, en dan moet je weten dat ik achtbanen haat;-), was vreselijk want je weet niets.
Maandag de 15e om 16u moesten we weer terug voor de uitslag en dat kwam hard aan, ik zie nog Joost z`n grote schrikogen en ikzelf werd helemaal koud van binnen.
Maar ookal snel kwam er bij ij het gevoel van aktie, er moet wat gebeuren.
Die dag werd er afgesproken dat ik op 7 april een borstsparende operatie zou ondergaan en dat is ook gebeurd.
De operatie viel me 100% mee alleen het herstel ging wat langzaam doordat er regelmatig wondvocht lekte en er nog een beginnende ontsteking was, dat werd opgelost met een anti-biotica kuur en momenteel voel ik me heel goed.
Nu ben ik aan het wachten op bericht van het ARTI om te starten met de bestralingen en als dat klaar is na zo`n 6 weken begin ik met de chemo.
Tess en Jill houden zich erg goed, de week van de operatie was het allemaal superspannend en dat was wel te merken maar we kunnen er met z`n vieren goed over praten.
Zo vinden de meiden dat mama niet met een kaal hoofd rond mag lopen maar een pruik op moet doen, dus de komende week ga ik op pruikenjacht.
Het komend weekend gaan we eerst nog lekker uitwaaien aan zee, heerlijk!!!
Een poosje terug merkte ik dat er een verdikking in m`n linkerborst zat, na een tijdje ben ik naar de huisarts gegaan, dat was op 9 maart 2010 en op 11 maart zat ik, samen met Joost, op de mama-care-poli van het ziekenhuis.
Na een borstfoto (mamografie) en een echografie van de borst zei de arts, mevrouw het ziet er niet goed uit en er werden 4 biopten weg genomen voor onderzoek, toen de arts klaar was en ons de hand schudde zei hij; Bereid je maar vast voor op het ergste.......
Het weekend wat er toen volgde is toch wel het vreselijkste weekend van m`n leven geweest, de emotionele achtbaan waarin ik terecht kwam, en dan moet je weten dat ik achtbanen haat;-), was vreselijk want je weet niets.
Maandag de 15e om 16u moesten we weer terug voor de uitslag en dat kwam hard aan, ik zie nog Joost z`n grote schrikogen en ikzelf werd helemaal koud van binnen.
Maar ookal snel kwam er bij ij het gevoel van aktie, er moet wat gebeuren.
Die dag werd er afgesproken dat ik op 7 april een borstsparende operatie zou ondergaan en dat is ook gebeurd.
De operatie viel me 100% mee alleen het herstel ging wat langzaam doordat er regelmatig wondvocht lekte en er nog een beginnende ontsteking was, dat werd opgelost met een anti-biotica kuur en momenteel voel ik me heel goed.
Nu ben ik aan het wachten op bericht van het ARTI om te starten met de bestralingen en als dat klaar is na zo`n 6 weken begin ik met de chemo.
Tess en Jill houden zich erg goed, de week van de operatie was het allemaal superspannend en dat was wel te merken maar we kunnen er met z`n vieren goed over praten.
Zo vinden de meiden dat mama niet met een kaal hoofd rond mag lopen maar een pruik op moet doen, dus de komende week ga ik op pruikenjacht.
Het komend weekend gaan we eerst nog lekker uitwaaien aan zee, heerlijk!!!
dinsdag 18 mei 2010
Borstkanker......
Hallo allemaal,
De afgelopen maanden, vanaf dat ik weet dat ik borstkanker heb, is onze mailbox overstroomt met lieve mails, zo`n 250 stuks en dat is heel erg fijn.
Maar om het toch een beetje overzichtelijk te houden ben ik dit blog maar begonnen.
Binnenkort zal ik een wat uitgebreider bericht plaatsen, eerst eens zien of dit gaat lukken.
Groetjes, Caroline
De afgelopen maanden, vanaf dat ik weet dat ik borstkanker heb, is onze mailbox overstroomt met lieve mails, zo`n 250 stuks en dat is heel erg fijn.
Maar om het toch een beetje overzichtelijk te houden ben ik dit blog maar begonnen.
Binnenkort zal ik een wat uitgebreider bericht plaatsen, eerst eens zien of dit gaat lukken.
Groetjes, Caroline
Abonneren op:
Posts (Atom)